Ik was 15 jaar toen ik op een nacht uit mijn slaap gehaald werd door een onprettig gevoel in mijn buik. Mijn mond tintelde en ik voelde mijn hart heel snel kloppen. Mijn hele lichaam tintelde ook, en binnen de kortste keren ging het snel bergafwaarts. Ik stapte uit bed en zag mezelf in de badkamerspiegel. Mijn hele gezicht was vuurrood. Mijn oogwit bloeddoorlopen. Ik had jeuk over mijn hele lichaam.

Ik had het heet en ademde snel en oppervlakkig. Ik had enorme buikkrampen en ik was misselijk. Nadat ik had overgegeven, en diarree (alles tegelijk...) ging ik op de koude badkamervloer liggen om bij te komen. Ik kreunde van de pijn. Mijn moeder werd wakker van het geluid en stond op het punt om de ambulance te bellen. Maar toen was het ergste al voorbij en viel ik na een tijdje gewoon weer in slaap. De volgende dag was er geen vuiltje meer aan de lucht, ik was alleen een beetje moe van de gebroken nacht.
 
Toch maar naar de huisarts?
Ik ga nooit zo snel naar de huisarts, en toen als 15 jarige ook al niet. Misschien had ik iets verkeerds gegeten? Ik had me nog nooit zo ziek gevoeld. Ik liet het voor wat het was en ging gewoon weer door met mijn leventje dat voornamelijk bestond uit normale middelbare school-dingen.
Nadat ik drie of vier keer precies ditzelfde had meegemaakt in een periode van ongeveer een jaar vond mijn moeder het tijd voor een bezoekje aan de huisarts. Ik kan me niet meer precies herinneren wat de huisarts allemaal vroeg maar één vraag bleef me nog bij: “heeft ze veel stress?”. Mijn moeder zei dat ik de kalmte zelve was dus nee, dit kind had geen stress. Mijn moeder kende me goed, ik ondervond inderdaad weinig stress. De huisarts vermoedde dat ik aan hyperventilatie leed en raadde me aan om in een plastic zakje te ademen als ik weer een hyperventilatie-aanval had. En dat deed ik braaf. Het hielp niks. Weer naar de huisarts. Misschien had ik een allergie? Op naar de specialist voor een allergietest. Maar ook uit deze test kwam niks bijzonders.
 
Dan maar aanmodderen
En zo kabbelde alles voort, jaren lang, decennia lang zelfs. Tot ik op een dag besloot om toch maar weer eens op onderzoek uit te gaan. Deze aanvallen waren toch niet normaal? Ik was inmiddels 20 jaar verder. Ik werd naar de maag/darmspecialist gestuurd maar deze deed geen verder onderzoek. Met de klachten die ik aangaf, konden ze niks. Ik ben ook nog naar een diëtist geweest. Zij kon ook geen diagnose stellen, maar stelde wel een dieet samen op basis van mijn klachten. Het bestond keurig netjes uit ontbijt, lunch, avondeten en wat gezonde snacks tussendoor. Maar ook dit hielp niet.
 
Hopen dat het alleen 's nachts gebeurt
Ik besloot om er dan maar mee te leren leven en OMG wat was ik blij dat deze aanvallen meestal ’s nachts plaatsvonden, in mijn eigen omgeving, met de mensen om me heen die weten dat ze me gewoon even 30 minuten met rust moeten laten als ik op de badkamervloer lig. Ik had ook altijd mijn speciale haarborstel klaarliggen waarmee ik over mijn lichaam kon krabben tegen die vreselijke jeuk. Soms had ik één keer per maand een aanval, soms maanden lang niet. En soms een paar keer per week. En soms, heel soms, kreeg ik ook een aanval overdag. En dat waren de ergste aanvallen en dat maakte me soms angstig. Stel, ik zou het krijgen tijdens het autorijden? Of tijdens een belangrijk examen of presentatie?
 
Ineens geen last meer!
In 2011 verhuisde ik met man en twee kleine kinderen naar Singapore. We hebben daar ruim 3 jaar gewoond en ik heb alles bij elkaar opgeteld één kleine aanval gehad die zo weer overging, en één zeer heftige, zo eentje waarbij ik liever dood ging. Het was na het eten van een fish burger van McDonalds. Zou hier de link liggen? Ik heb sindsdien nooit mer zo'n burger durven aanraken. Het bleef een raadsel. Toen we eenmaal weer in Nederland woonden, kwamen de aanvallen weer terug, zelfs bijna dagelijks! Gelukkig waren ze mild maar vervelend was het wel. Want nu kreeg ik ze overdag en ik wist nooit van tevoren of de aanval zou doorzetten naar een heftige versie.
 
Zelf op onderzoek uit
Inmiddels had ik de opleiding tot Health Coach afgerond en hoopte via de kennis die ik had opgedaan toch een link te kunnen leggen. Want op de een of andere manier bleef ik het zoeken in de hoek van voeding. Hoe erg ik ook mijn best deed, hoe veel ik ook las over voeding, ik kon er maar niet achterkomen. Ook mijn voedingsdagboekjes gaven me geen clue.
 
In de tijd dat we terug in Nederland waren, in 2015, was het glutenvrije dieet populair. Als ik serieus als Health Coach aan de slag wilde dan moest ik toch weten wat een glutenvrij dieet inhield vond ik. Ik besloot volledig  glutenvrij te eten gedurende een maand, en zou hiervan een verslag maken. Vragen die ik wilde beantwoorden: hoe is het om glutenvrij te eten? Kun je glutenvrije produkten makkelijk verkrijgen in de winkels? Ben je duurder uit? Zijn er goede alternatieven? Hoe voel ik me bij een glutenvrij dieet? Enz. enz. Als ik het zelf had ervaren, zou ik mijn potentiële klanten goed kunnen inlichten was de redenering.
 
Eindelijk de oorzaak gevonden
Het viel me op dat ik geen aanvallen meer had en begon het vermoeden te krijgen dat dit toe te schrijven was aan mijn glutenvrije dieet. Ik besloot om het door te zetten en inderdaad, ik had een jaar lang geen aanval meer gehad! Totdat we op vakantie gingen naar Italië. Één van de leuke dingen van vakantie is genieten van lekker eten. En in Italië hoort daar natuurlijk pizza en pasta bij. Ik moest mijn eerste pasta bekopen met een mega-aanval in onze hotelkamer later die avond. Ik had mijn speciale krab-borstel niet meegenomen,  het was hel. Vanaf dat moment was het duidelijk: mijn aanvallen werden veroorzaakt door gluten!
 
Aan de ene kant vond ik dat heel vervelend, aan de andere kant een opluchting want nu kon ik tenminste mijn leven zodanig inrichten dat ik nooit meer last van aanvallen zou hebben. En dat doe ik, tot op de dag van vandaag. Omdat ik veel over voeding weet, weet ik ook precies hoe ik ervoor moet zorgen dat ik geen tekorten krijg. Achteraf gezien begrijp ik nu ook waarom ik terug  in Nederland weer last kreeg. Ik ben namelijk gek op lekker stevig Nederlands donkerbruin brood en ik at het te pas en te onpas nu het weer kon. Het brood in Singapore raakte ik nooit aan, dat was van dat nepbrood.
 
Nog steeds soms last
Helaas heb ik nog steeds wel eens last van glutenaanvallen. Het valt dan altijd wel te traceren waardoor de aanval werd veroorzaakt. Mijn laatste aanval  was ruim een jaar geleden. Tijdens een kerstfeestje van het werk van mijn man in 2019 kregen we sushi voorgeschoteld. Ik vroeg of de sushi glutenvrij was (geloof het of niet, maar soms mengt men tarwemeel door de sushirijst!). Ik liet de sojasaus staan omdat daar vaak gluten inzitten en dacht veilig te zijn maar nee, we moesten het feest vroegtijdig verlaten. Daar lag ik dan op de vloer van het restaurant-toilet, in mijn mooie kerstoutfit en hoge hakken. Als iemand me hier zou hebben betrapt, zouden ze denken dat ik een overdosis van een of andere drugs had genomen. Hoe ellendig kun je je voelen? Nadat ik mezelf daar een half uur lang had opgesloten en weer op mijn benen kon staan, vertrokken we naar huis. Je kunt je voorstellen dat ik gluten vermijd als de pest. Ik kan me geen voeding voorstellen die een aanval waard is, zelfs geen overheerlijke Franse baguette, croissant, geflambeerd flensje, een oerhollandse bruine boterham met roomboter en kaas... ik mis het allemaal enorm maar nee, thank you very much!

Dochtertje veel ellende bespaard
Zo heb ik mijn eigen dochtertje ‘gered’ van al deze ellende. Zij had als baby al last van eczeem. Dat arme ding lag zelfs  ’s nachts in haar slaap te krabben aan haar armpjes en beentjes en had daardoor vaak gebroken nachten. Ik was heel zuinig met de cortisonecrème die de huisarts had voorgeschreven en gaf het bij voorkeur alleen als de klachten heel erg waren. Ik heb ook allerlei speciale eczeem-huidprodukten uitgeprobeerd van de drogist en online, maar het hielp niks. Ik zag een aantal linkjes met voeding en heb haar daarna laten testen op een aantal verdachte voedingsmiddelen en wat bleek: mijn dochtertje had een lactose-intolerantie. Sindsdien hebben we haar voeding aangepast en heeft ze letterlijk nul komma nul klachten. Met een beetje handigheid valt er gelukkig heel goed te leven zonder lactose, ook voor de melkmuilen onder ons.
 
Hoe weet je of je een voedselintolerantie hebt?
Voedselintoleranties kunnen zich op verschillende manieren uiten. Het hoeft niet altijd te resulteren in maag/darmklachten. Ook huidproblemen zoals eczeem of acne, vermoeidheid, slecht slapen, een wollig gevoel in je hoofd of luchtwegaandoeningen kunnen symptomen zijn.

Waarom ik mijn persoonlijke verhaal deel? Omdat ik hoop dat mensen zich in dit verhaal herkennen en toch vooral op zoek blijven gaan naar de oorzaak van hun klachten. En niet net als ik 30 jaar lang  blijven aanmodderen! Ik hoop dat dit artikel mensen een zetje geeft om snel in te grijpen, zoals ik dat bij mijn dochtertje heb gedaan. Ook mijn klanten hebben baat bij verder onderzoek naar mogelijke voedselintoleranties. Inmiddels weten we steeds meer over de connectie voeding/gezondheid en zijn de tests ook steeds meer geavanceerd en betrouwbaar.
 
Een goed startpunt voor een verdere zoektocht naar oorzaken van voedselintolerantie is Natuurdietisten.nl waar veel informatie is te vinden over voeding en natuurlijke oplossingen voor allerlei klachten. Ook vind je hier een lijst van diverse gespecialiseerde therapeuten die je verder kunnen helpen. 

Ik had een klant die zich bijna verontschuldigde dat ze vaak zo’n trek had in stevige maaltijden, zoals stamppot, en dan vooral met lekker veel jus en spekjes. Ik was hier helemaal niet verbaasd over. Het was namelijk herfst. Wat heeft herfst te maken met toename gewicht en behoefte aan stevige maaltijden? Alles!
 
Het woord ‘stoornis is een groot woord, maar er bestaat een aandoening die bekend staat als ‘seizoensgebonden affectieve stoornis’ die wordt gekenmerkt door verhoogde eetlust en onbedwingbare trek in calorierijke voeding. Dit gaat vaak samen met slaperigheid en lethargie die begint in de herfst, wanneer de blootstelling aan licht begint af te nemen.
 
Het is eigenlijk gewoon, normaal menselijk gedrag en zal het hieronder uitleggen. Naarmate de dagen korter worden lijken veel mensen meer te gaan eten. Dit heeft te maken met het "seizoensritme" voor calorie-inname. In de herfst neigen veel mensen naar grotere maaltijden, sneller eten en meer hongergevoel. Het gevolg is een hogere calorie-inname in de herfst. Met als gevolg een toename in gewicht.
 
Ik maak de vergelijking tussen mens en dier vaker en ook hier gaat die vlieger absoluut op. Wij mensen doen precies hetzelfde als dieren, namelijk het voorbereiden op een strenge winter. Ook al hoeven de meeste mensen dit natuurlijk helemaal niet meer te doen want we leven in een onnatuurlijke situatie, in huizenblokken, nauwelijks blootgesteld aan frisse lucht en daglicht, geen stress over voeding want de koelkast is altijd voldoende gevuld. Toch ligt dit eetgedrag tijdens de herfst nog steeds in ons DNA opgeslagen. Bovendien heeft herfstvoeding en wintervoeding een thermische werking, iets was we goed kunnen gebruiken tijdens de koudere maanden.
 
Sommige dieren verdubbelen hun vetreserves in de herfst om zo de voedselschaarste in de winter te kunnen overleven. Dan zijn er ook nog de dieren die een winterslaap houden. Bij mensen zijn genen ontdekt die vergelijkbaar zijn met winterslaapgenen [1], wat de vermoeidheid in de wintermaanden kan verklaren.
 
Nu de cijfers. Onderzoekers berekenden een verschil van 222 calorieën tussen calorie-inname in de herfst en de lente [2]. En dit is niet alleen omdat het kouder is, want we eten méér in de herfst dan in de winter [3]. Mensen lijken genetisch geprogrammeerd zijn om een strenge winter te kunnen overleven. Tijdens zo’n strenge winter verlies je die extra calorieën makkelijk, maar van een strenge winter is meestal geen sprake meer. Blijkbaar pikt het lichaam voldoende signalen op om tóch méér te gaan eten. Het is pure overlevingsstrategie. Ik kan me hierover verwonderen, zo mooi als het lichaam werkt, ondanks onze winterverlichting, verwarming en veilige warme huizen. Maar veel mensen zitten natuurlijk niet te wachten op gewichtstoename.
 
Met deze kennis in het achterhoofd kun je je in ieder geval bewust zijn van dit fenomeen, en je  als volgt voorbereiden:

1. Voel je niet schuldig dat je méér behoefte hebt aan calorierijke voeding. Het hoort bij het mens-zijn. Geniet van een stamppot, maar probeer de gezondere versie (méér groenten)
2. Extra bewegen in de winter, bijvoorbeeld de hond uitlaten, lange wandelingen maken, sporten...
3. Lichttherapie lijkt een effectieve manier om deze ‘stoornis’ te behandelen. 

 
Wil jij een vrijblijvende kennismaking over gezonde voeding, gezonde eetgewoonten, of gewicht? Neem dan contact op met Health Sense via CONTACT.


Bronnen:
1. https://academic.oup.com/aje/article/180/3/251/2739124
2. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/003193849190527U
3. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24918620/

​Je hebt het vast wel eens eerder gehoord. We moeten met de seizoenen mee-eten.  En misschien klinkt het op een of andere manier wel logisch maar heb je er nooit zo over nagedacht. Waarom eigenlijk? Deze wijsheid is eigenlijk al eeuwen bekend in de Traditionele Chinese Geneeskunde (TCM) en ook in de Indiase gezondheidskunde Ayurveda. Hier, in het westen, beginnen we ook te geloven aan deze wijsheid. Omdat het onderocht is. Door wetenschappers. Dan is het namelijk waar. Knipoog.
 
Voeding  heeft volgens de TCM en Ayruveda namelijk thermische werking. Een aardappel bijvoorbeeld kun je warm of koud eten. Maar eenmaal binnenin het lichaam heeft diezelfde aardappel, warm of koud, een verwarmend effect op het lichaam. Ook pompoen en ui zijn verwarmend.  Zo zijn er ook voedingsmiddelen die verkoelend werken zoals bijvoorbeeld aardbei, komkommer, tomaat en watermeloen. Valt je iets op? Juist! Verwarmende gewassen groeien vooral in de herfst en winter, en verkoelende gewassen groeien in de lente en zomer. Zo mooi is de natuur. Speciaal voor ons mensen en dieren is dit zo geregeld dat wij niet alleen voedzaam eten, maar dat wij ook beter om kunnen gaan met de wisselende temperaturen tijdens de verschillende seizoenen. 

Nu had ik ooit een patiënt die zich bijna schuldig voelde dat ze zo’n behoefte had aan stevige kost, zoals hutspot, stamppot, met het liefst een stuk vlees erbij en jus. Haar doel was om gewicht te verliezen. Toen ik haar uitlegde dat dit helemaal niet zo vreemd is vanwege deze reden (het was inderdaad winter), kon ze haar schuldgevoel loslaten. Ben jij een fan van rauwkost? Dan is dit in de winter niet zo’n goed plan. In de zomer is een rauwkostsalade absoluut logisch want sla heeft een verkoelend effect. Zo simpel en logisch is de natuur. En dit is dus de reden waarom wij beter met de seizoenen mee-eten.

Bon apetit! 

Een andere simpele mogelijkheid is detox thee. Kijk op de ingredi​ëntenlijst en je zult zien dat deze kruiden meestal onderdeel zijn van de mix. Dit is het minste wat je kunt doen voor je toch al overwerkte lever. 

Rest mij nog om te zeggen: fijne, GEZONDE feestdagen!

Echt, er zijn mensen die er zo over denken. Maar ze moesten eens weten hoeveel mensen moeite hebben met zoiets 'simpels' als slapen. Gewoon, je doet je ogen dicht, en dan gaan alles vanzelf. Toch? Helaas is slapen voor veel mensen een regelrechte ramp. Want, hoe uitgeput ze zich in bed storten, het lukt gewoon niet! Bij slaapproblemen moet je eigenlijk altijd eerst bij de basis beginnen. Wat gaat daar mis?

Slaap niet meer zo vanzelfsprekend

Slaap is belangrijk, dat weet iedereen. Maar slaap wordt steeds meer een ondergeschoven kindje. In dit artikel belicht ik wat de gevolgen kunnen zijn van slaaptekort, en wat wij zelf hieraan kunnen doen.
Mensen krijgen het steeds drukker en het leven vergt steeds meer van ons. Omdat we nu eenmaal niet méér tijd kunnen creëren, lijkt de enige mogleijkheid soms om dan maar nóg later naar bed te gaan, of zoals bij sommige mensen populair is, om nóg vroeger op te staan. Sterker nog, het lijkt soms zelfs wel stoer om te verkondigen maar vijf uur slaap per nacht nodig hebben. Slaap is voor watjes, toch? Stoer is wat mij betreft niet het juiste woord. Slaapgebrek heeft namelijk een behoorlijke impact op je gezondheid. Voldoende slaap zorgt voor de volgende gezondheidsvoordelen:

• Langer leven
• Beter geheugen[i]
• Meer creativiteit
• Meer energie
• Attractievere uitstraling
• Gezond gewicht
• Minder behoefte aan snacken
• Minder kans op diverse soorten kanker
• Minder kans op dementie
• Beter geheugen
• Beschermt tegen verkoudheden en griep
• Minder kans op hartaandoeningen
• Minder kans op diabetes
• Meer levensgeluk
• Minder kans op depressie
• Minder angstgevoelens

 
Ondanks al deze gezondheidsvoordelen komt tweederde van de volwassenen in alle geïndustrialiseerde landen niet aan de aanbevolen 8 uur slaap. Niet verbazingwekkend. Wat wél verbazingwekkend is, is dat regelmatig minder dan 6 of 7 uur slaap je immuunsysteem aantast. Structureel te weinig slaap bepaalt ook een verhoogde kans op o.a. Alzheimer's of diabetes. Het zijn 'maar' een aantal voorbeelden waar te weinig slaap toe kan leiden. Misschien heb je ook gemerkt dat je de neiging hebt méér te gaan eten of ongezond te gaan snacken als je moe bent? Dit is belangrijk om te weten als je van plan bent een aantal kilo's kwijt te raken. Kortom, voldoende slaap is belangrijk. Zó belangrijk zelfs dat de World Health Organisation (WHO) slaapgebrek als een epidemie in de geïndustrialiseerde landen heeft bestempeld. [ii]
 
Basisadviezen voor goede slaap

Wat zijn de basisprincipes van een goede nachtrust? Uiteraard kan slaap nogal ingewikkeld zijn voor veel mensen, maar als je bij de basis begint, kom je waarschijnlijk al een heel eind. Je kunt het volgende doen om een goede nachtrust te creëren:

1. ZORG VOOR VASTE TIJDEN. Zelfs in het weekend. Mensen zijn gewoontedieren, ons lichaam houdt van voorspelbaarheid als het om slaap gaat. Als je dit moeilijk vindt en de neiging hebt om die laatste e-mail om 23:00 te schrijven, of om die aflevering van je favoriete tv programma van 20 minuten nog even te bekijken (hoogstwaarschijnlijk  blijft het niet bij die 20 minuten) dan wil je misschien je wekker zetten. Niet om wakker te worden maar om naar bed te gaan!
   
   
2. BEWEGING: We hebben allemaal onze dagelijkse beweging nodig, en het hoeft écht geen intensieve training te zijn. Matige oefening volstaat, zoals een dagelijkse wandeling, fietsen, yoga. Dit gezegd hebbende, zorg ervoor dat je niet te laat in de avond sport, dus niet later dan drie uur vóór het slapen gaan.  
   
   
3. CAFFEÏNE: Timing is alles. Caffeïne kan tot acht uur in je systeem blijven voordat het zelfs maar voor de helft is afgebroken. Caffeïne tref je aan in koffie, cola, veel theesoorteen en zelfs chocolade. De aanbeveling is daarom: eet/drink deze producten uiterlijk om 15.00 uur.
   
   
4. ALCOHOL: je zou misschien anders verwachten, maar alcohol is absoluut geen slaapmutsje! Alcoholische dranken kunnen je helpen te ontspannen en kunnen je daarom gemakkelijker in slaap laten vallen. Maar het nadeel is dat je een minder diepe slaap zult hebben. In feite berooft het je van goede kwaliteit- en de broodnodige REM-slaap. REM slaap is de diepe slaap waarin we dromen en er belangrijke processen plaatsvinden in de hersenen. Je wordt waarschijnlijk midden in de nacht meerdere keren wakker.  
   
   
5. ONTSPAN. Doe vóór het slapengaan ontspannende activiteiten, zoals het lezen van een (papieren) boek of luisteren naar muziek. Niét ontspannend is: e-mail doen, films kijken, intensief sporten kort vóór het slapengaan, emotionele of heftige discussies voeren met je huisgenoten.
   
   
6. DUISTERNIS. Een donkere slaapkamer is belangrijk. Duisternis stimuleert het lichaam om melatonine aan te maken, een hormoon dat je slaperig maakt. Zorg dus voor weinig tot geen licht en andere stimulerende middelen in je slaapkamer: lawaai, tv, mobiele telefoon, computer. Zet indien mogelijk de wekker van je af, zodat je niet de hele tijd geneigd bent om naar de tijd te kijken. Leg je smartphone in een andere kamer, of op vliegtuig modus.
   
   
7. TEMPERATUUR.  Je slaapkamer hoort aan de koele kant te zijn, tussen 15-19 °C.
   
   
8. ZONLICHT. Een goede nachtrust begint ’s morgens al. Probeer minstens dertig minuten per dag in natuurlijk daglicht buiten te zijn. Word zo mogelijk wakker met de zon, of gebruik 's morgens fel licht. Daglicht of fel licht stuurt een signaal naar de hersenen die doorgeven dat het tijd is om wakker te worden en melatonineproduktie te stoppen, het hormoon dat je slaperig maakt.

Voeding

Uiteraard kun je met voeding ook invloed op je slaap hebben. We hadden als gezien dat het vermijden van koffie en alcohol een slimme zet kan zijn. Zorg er ook voor dat je niet later dan vier uur vóór het slapen gaan nog een zware maaltijd nuttigt. Je spijsverteringssysteem moet hiervoor tè hard werken om nog ontspannen in slaap te kunnen vallen. Sommige voedingsmiddelen bevatten de stof tryptofaan. Dit is een voorloper van serotonine, en deze op zijn beurt weer een voorloper van het slaaphormoon melatonine. Tryptofaan zit vooral in dierlijke produkten. Mensen die hoe dan ook goed slapen, zullen niet veel merken van het eten van deze voedingsmiddelen. Maar moeilijke slapers kunnen baat hebben bij het eten van de volgende voedingsmiddelen:

Gevogelte, ei, vis, kikkererwten, sojabonen, spinazie, raapstelen, peterselie, asperges, champignons, broccoli, sesamzaad, amandelen, pompoenpitten, zonnebloempitten, kersen, banaan, havermout en volkoren brood[iii]. Verder werkt kamillethee rustgevend of een beker warme melk.
                                                                            
Bronnen:

[i] Potkin KT, Bunney WE Jr (2012) Sleep Improves Memory: The effect of sleep on long term memory in early adolescence. PLoS ONE7(8): e42191.

[ii] Sleepless in America, National Geographic, episode ‘sleepless in America’
[iii] NCBI: Analysis, Nutrition, and Health Benefits of Tryptophan 
Geschreven door Barbara Ganseman, Orthomoleculair Therapeut. November 2019.
www.healthsenseamsterdam.nl

Eigenlijk komt het gewoon hier op neer: wij mensen hebben een natuurlijke voorkeur voor zoetigheid, en vettigheid. Het heeft te maken met ons overlevingsmechanisme. Als baby hielden we al van de zoete moedermelk, en als mens in de natuur houden we van zoet fruit. In de herfst houden we van stevige kost en van noten. Zo overleef je namelijk de koude winter. Maar helaas hebben de zoete bessen en appels plaatsgemaakt voor snoep en frisdrank, niet bepaald iets waar je lichaam op zit te wachten of goed op 'draait'. Denk daar eens aan de volgende keer dat je op het punt staat een bak ijs leeg te eten. Misschien toch maar een ander zoet alternatief? Liever voeden van vullen, waardoor je ook een langer en beter verzadigd gevoel hebt.

Bon appetit!

Deze blog is oorspronkelijk bedoeld voor de mensen die meedoen met mijn Dam tot Damloop Challenge. Maar voor mensen die niet meelopen kan het ook erg interessant zijn om te ontdekken welk ontbijt voor jou het beste werkt. We zijn namelijk allemaal gewoontedieren en het kan best wel eens zo zijn dat jij al maanden, zo niet jaren altijd hetzelfde ontbijt hebt. Mijn moeder was daar een heel goed voorbeeld van. Zolang ik me kan herinneren at zij altijd: 2 bruine boterhammen met boter en jam en een kopje thee erbij. Als ze op vakantie was, was er lichte paniek als er niet zoiets dergelijks voor ontbijt te eten was. 

Dit mini experiment, of als je het een 'challenge' wil noemen is bedoeld om te achterhalen of andere typen ontbijt misschien beter voor jou werken. Een ontbijt 'werkt'  als je je lang vol/voldaan voelt (dus niet na 3 uur al trek krijgt) en als het een positieve invloed heeft op je gemoedstoestand. Natuurlijk is het ook de bedoeling dat je je lekker voelt, dus geen opgeblazen gevoel, kramp ed.

Bij deze mijn 7-dagen ontbijt experiment. Het is heel simpel, hier zijn de regels:

• Neem elke dag een ander ontbijt, zoals hieronder omschreven
• Schrijf op hoe je je voelt vlak nadat je je ontbijt op hebt (vol, moe, zou nog wel meer kunnen eten...)
• Schrijf op hoe je je voelt 2 uur nadat je je ontbijt op hebt (honger, nog vol, kramp, lekker, vrolijk, eneregiek, opgeblazen etc....)

HET ONTBIJT -  experiment

Dag 1: roerei
Dag 2: roer-tofu (klaarmaken net als roerei, maar dan vervangen door tofu)
Dag 3: havermout-pap (met melk naar keuze: koe, geit, amandel, cashew, rijst....)
Dag 4: ontbijtgranen (cornflakes, cruesli, fruit loops, rice krispies....)
Dag 5: muffin en koffie
Dag 6; vers fruit
Dag 7: verse groenten

Wees vooral bewust van de veranderingen: hoe je je voelt in je lichaam, je gemoed en energieniveau.


FOOD-MOOD Dagboek (optioneel)

Schrijf op, na elk voedingsmiddel, ook drankjes, hoe je je voelt. Schrijft dit direct na het eten op, en ook een aantal uren na het eten/drinken. Voorbeelden van wat je zou kunnen merken en opschrijven kan zijn:

"Ik dronk thee in de ochtend en ik voelde me goed. Ik dronk koffie om 11:00 uur en voelde me nog steeds goed. Maar na de tweede kop merkte ik dat dit teveel koffie voor mij was". Of

"I heb volgens mij teveel vleesprodukten gegeten vandaag, ik voelde me de hele dag moe". Of

"Elke keer nadat ik brood heb gegeten, krijg ik last van ...."

Je zult snel merken welke voeding je energie geeft, en welke je moe maakt. Sommige voeding zorgt voor gasvorming, of kan ervoor zorgen dat je niet lekker slaapt of je niet goed kunt concentreren. 

Laat in de reacties weten wat de uitkomsten zijn, ik ben beniewd!!!

​Bon Apetit - Barbara